"Om taal van dieren taal te laten zijn hoeven zij niets nieuws te leren, wij moeten ze anders zien. Zij spraken de hele tijd al."

Gelezen voor de boekenclub.
Ik heb Eva Meijer na het lezen van 'De soldaat is een dolfijn' erg hoog zitten. Misschien waren het de hoge verwachtingen maar dit boek stelde mij wat teleur. Ik ben het eens met de these: dat we meer moeten gaan communiceren mét dieren ipv óver dieren en dat dieren ook een vorm van taal beschikken (dat de definitie van taal continu gewijzigd wordt om de mens uniek te laten blijven, zegt denk ik al genoeg). Mijn verwachting van het boek was echter dat hier heel diep vanuit een filosofisch standpunt op in zal worden gegaan (vergelijkbaar met 'Other Minds'). Helaas was dit, op wat korte verwijzingen naar oa Wittgenstein en Aristoteles na, niet het geval. Het was meer een verzameling van leuke feitjes, waarin ik vaak vond dat daar iets te snel conclusies uit werden getrokken over dieren. Daardoor schoot het boek een beetje alle kanten op en verloor het zijn diepgang.
Dit betekend niet dat het een slecht boek was, maar dat het vooral voor iemand die zich al meer verdiept heeft in dierethiek, -filosofie en de biologie een beetje te oppervlakkig is. Voor iemand die hier nog niet zoveel vanaf weet en zich nog nooit erg heeft verdiept in het innerlijke leven van dieren is het wel een erg leuk boek om te lezen. Ik zou het daarom aanraden als een introductieboek :)

This sparked lots of good conversations but definitely needed more philosophy.

Een interessant boek met een goede balans tussen biologisch/taalkundig onderzoek en de filosofische interpretatie daarvan. Veel voorbeelden van hoe fascinerend de leefwereld van dieren is, ondanks dat het boek af en toe in herhaling valt.

While certainly lacking input from Indigenous and voices of colour, Eva Meijer’s Animal Languages confronts sciences and Western society’s bias against animal thoughts, feelings, and lives. Meijer presents a relatively good breadth of evidence showcasing the natural world’s communication, liveliness, and - yes - language in just the span of 288 pages. Unfortunately, the often disconnected nature of the information given, surprising lack of passion and vibrancy within the writing, and genuine grammatical and structural mistakes is a noticeable downfall of Meijer’s work. Meijer seems to focus too much on appealing to a purely logical basis instead of instilling true passion into her work, making Animal Languages fall just short of a truly compelling and absorbing page-turner in scientific non-fiction; and, in many ways, the content and discussion felt almost surface level.

A good overview of a range of complex topics - a quick and easy read that is well referenced allowing you to delve deeper into the topics raised, some of which are at the forefront of research across a spectrum of disciplines. Thought-provoking.