alexsbooksandsocks's reviews
1180 reviews

oke, review met wisselende emoties. Het is super vlot geschreven want ik vloog door de pagina’s heen. Alleen, midden boek verloor ik mijn interesse. 

De personages zijn best heel erg stereotype wat jammer is want dit boek wil toch ook een beetje aankaarten dat het helemaal oké is om als vrouw met een jonger iemand te daten, dat vrouwen perfect sterke werkgevers zijn. (Bij mannen is dat al helemaal oké, wij vrouwen moeten er nog wat voor lobbyen lijkt wel.) en dat einde, pff, ik had toch precies een ander einde willen hebben om dit boek nog een upgrade te geven maar kijk, can’t win them all. 

Dat dit boek gebaseerd zou zijn op Harry Styles was dan wel een leuk dingetje en laat mij nu ook mama zijn van een tienerdochter ;), ook al zegt de auteur van niet, het bleef wel leuk het zo te bekijken tijdens het lezen. Als dit boek in mijn handen zou vallen tijdens mijn vakantie lees ik het met veel plezier maar of ik hem zelf zou hebben opgepakt is een andere vraag. 

Ik heb de dagboek fragmenten van Josef Mengele en zijn onderduiken enkele jaren terug gelezen, net zoals zijn gruwelijk misdaden tijdens WOII en was dus niet zeker of dit boek nog veel nieuws kon brengen maar dit boek moet gelezen worden. 

De auteur bracht de gruwelijke daden van Josef Mengele naar voor, zijn karakter, hoe het mogelijk was dat hij nooit gevat is, wie dat sterke netwerk nu was dat zich rondom hem bewoog en dat allemaal op een heel sterke manier. De schrijfstijl is duidelijk, makkelijk te lezen maar zo ongelooflijk krachtig. 

Misschien leerde ik niet zoveel nieuws, (qua grote lijnen niet, toch las ik details die me onbekend waren en indrukwekkend) maar toch was ik helemaal onder de indruk van dit boek. Echt een aanrader voor wie meer wil leren over de Engel des Doods. 

Geef mij boeken zoals De Campingmoord any time. Heerlijk. Oke, waar het boek over gaat, al die moordzaken, zijn natuurlijk alles behalve heerlijk maar mensen hebben soms een iets of wat - al dan niet morbide - dorst naar true crime en dan is dit boek zeker een dorstlesser. 

Net zoals De Pindakaasmoord gaan Carrie en Eddie met het nodige respect, de nodige voorzichtigheid maar ook zeker met de nodige details, om met de moordzaken. Of je nu net komt piepen in het true crime genre of je bent al helemaal doorgedrongen van true crime, dit boek is een heerlijke aanvulling. 

Een YA detective - de tweede al, al kan je dit boek perfect losstaand lezen, van Anton Arend. Het is in dit boek voor meerdere dingen 5 voor 12. Zowel voor de zaak/zaken waar Anton induikt maar het is ook 5 voor 12 voor de innerlijke dilemma’s van Anton. 

Het boek leest super vlot dankzij de schrijfstijl van de auteur. Het is makkelijk te volgen en is prettig om te lezen, elke emotie is ik duidelijk geschreven zodat je meteen weet wanneer iemand sarcastisch, teleurstellend, blij, verliefd… 

Thomas zorgt ervoor dat je steeds nog snel dat ene extra hoofdstuk wil lezen om dan plots het boek dicht te slaan omdat je het al uit hebt. Mijn nieuwsgierigheid is heel het boek lang getriggerd geweest en het was zowel heerlijk als heftig om zoveel verschillende emoties te ervaren in dit verhaal. 

Een verhaal waar trouwens voor iedereen wel wat inzit, daar ben ik van overtuigd. Je geaardheid, gender, liefdes, vrienden, iedereen mag zichzelf zijn in dit boek en al helemaal al lezer, en dat is ongelooflijk knap van de auteur. 

Sofie DelPorte debuteerde met ‘Ik kan je redden’ en drukte zo instant haar stempel in de auteurswereld want het was én is een steengoed boek. 

Met ‘Zwijgen is bitter’ brengt ze nu het tweede deel uit van de serie rond Olivia Leroy en wat een topboek schreef ze ook deze keer. Zo mogelijk is dit deel nog beter als haar debuut en dat voor een tweede boek in een serie. De vloek van het tweede boek is absoluut niet van toepassing bij haar.

De schrijfstijl is uitermate vlot en haar verhaal is zo gestructureerd en op zo een wijze geschreven dat ze je steeds, zonder moeite overigens, voortduwt om verder te lezen en het lijkt alsof je dit boek - dat je in een ruk zal willen uitgelezen - ook zo uit hebt. 

Het hoofdpersonage, Olivia, krijgt een extra laag qua persoonlijkheid en laat wat meer van zichzelf zien. Vond ik haar in het begin van deel één nog erg unlikable, kan ik nu niet anders dan haar volledig omarmen en mijn hart sluiten. 

De zaak is spannend, goed opgebouwd, alles behalve saai, neemt onverwachte wendingen en heeft - mede dankzij de personen die aan de zaak werken - diepgang. Conclusie is dat deze auteur weet wat ze doet en dat je deze serie moet gaan lezen. Je gaat niet teleurgesteld zijn. Beloofd. 

Een rijk, vol leven met veel hoogtes maar ook evenveel laagtes want dat is wat Romy dagelijks te zien krijgt tijdens haar zaken. Het leven van een strafpleiter is hard, echt altijd aanstaan en moeilijk als het gaat over het juiste evenwicht bewaren maar tegelijkertijd is het zo een schoon beroep. In dit boek laat Romy al die verschillende facetten als strafpleiter, als mens, zien. 

Hoe ze toch nog steeds moet opboksen tegen al die stereotype gedachten. Terwijl ze stevig in haar schoenen staat - en een grote liefde voor pumps heeft ze - bokst ze dan ook op tegen die clichés zowel in haar dagdagelijkse leven als in haar pleidooien. 

Hoe ze veel meer is dan enkel een advocate voor haar cliënten. Ze gaat tot het uiterste en neemt met momenten niet alleen de rol van advocate op zich maar ook als bv een soort moeder. Deze vrouw kan én doet het ook allemaal.

En hoe het niet alleen maar slecht is of kan zijn. Hoe ze gewaardeerd is, hoe ze oprecht bedankt word en zo oprecht in de cliënten hun hart komt. Romy schreef de perfecte inkijk in het leven van een strafpleiter. Zeker niet te zwaar, zeker niet te luchtig, gewoon ideaal.

Ik leerde deze auteur kennen door het boek Meisje van me, en wist meteen dat dit een auteur is die mij kan bekoren. Haar schrijfstijl is super vlot, altijd beeldend en ze kan op elk gewenst moment de juiste sfeer overbrengen zonder dat ze moet inboeten aan tempo.

Ik denk - nee, ik weet wel vrij zeker - dat Help me, mijn favoriete boek tot nu toe is. Ilse sleurt je meteen het verhaal in terwijl je eigenlijk in pure chaos terechtkomt. Gelukkig ligt het tempo hoog zodat je met elk hoofdstuk zowel extra vragen en mogelijks al wat antwoorden kan ontdekken.

Toch is niemand of niets wie of wat het lijkt in dit verhaal. Ik voelde zoveel frustratie, boosheid, onmacht die me meer en meer omklemde en heb zelfs even luidop gereageerd van ‘komaan’ door de craziness die ik voelde doordat niemand ‘normaal’ leek te reageren. 

Het boek is spannend, zit echt geweldig slim in elkaar, heeft meer dan genoeg verrassing en is zeker de moeite waard om te lezen. Ik ben grote fan! 

‘Voor wie dol is op De Witte Stad trilogie’. Nou, dat was meer dan genoeg om mij dit boek te laten lezen. En eindelijk is er dan een boek dat die kenmerkende vibe en schrijfstijl evenaart als de trilogie.

Die schrijfstijl is beeldend, gedetailleerd maar alles behalve saai met een gestaag tempo waardoor je dit wat dikker boek in no time hebt gelezen. Ook zorgt de schrijfstijl ervoor dat het verhaal dat de auteur aan het vertellen is, je helemaal in zijn greep kan houden van begin tot einde.

Meteen bij het starten van dit verhaal word er een heel specifieke sfeer gecreëerd die doorheen het gehele boek blijft en met momenten zal die sfeer opgetrokken worden naar grimmig of duister, maar evengoed humor en sarcasme vinden een plaats in dit boek.

Zowat elk personage vond mijn goedkeuring maar de twee hoofdpersonages, Eva en Mara, zijn toch wel heel indrukwekkende vrouwen. Ik ben heel benieuwd wat de auteur nog meer met deze personages gaat doen want ze hebben zoveel potentieel.

Indrukwekkend literaire thriller van een heel hoog niveau. Net zoals ik ze graag lees. Hopelijk worden de andere delen - er zijn al 4 delen in totaal - ook snel vertaald. 

Een instituut dat iets deed wat niet oké was, het zou eigenlijk niet meer mogen verbazen maar kijk, de lijken die waarschijnlijk nog eeuwig en een dag uit de kast gaan blijven vallen in verband met dergelijke ‘gebouwen’ zullen talrijk blijven.

Zo ook met de Goede Herder. Een tehuis met zusters waar meisjes terecht kunnen die een moeilijke thuissituatie hebben maar op veel medeleven, liefde en warmte hoefden ze niet te rekenen. Liep je niet mee in een heel strakke, koude en kille lijn, werd je lot zo mogelijk nog zwaarder.

Opgesloten worden op zolder als je opstandig was of gewoon en vraag stellen was blijkbaar al een daad van verzet, schimmel op brood, post die niet toekwam,… het zijn maar enkel dingen die deze meisjes ervaarden bovenop het krijgen van een andere naam en ellenlange dagen werken voor niets.  

In dit boek verduidelijk de auteur het trauma dat op deze meisjes rust en bij sommige nog generatie lang blijft/zal rusten. Ze laat ook een zuster aan het woord, mensen die de het klooster bezochten en daardoor krijg je een klein beetje inkijk - toch breed genoeg - hoe het eraantoe ging bij de zuster van De Goede Herder.

Goed dat de auteur dit boek schreef want weet iemand überhaupt van deze gifzwarte vlek? Wie heeft ooit deze meisjes een krachtige stem gegeven? Christel Don doet dit nu. Voor zoiets is het nooit te laat. Lees dit boek, informeer jezelf en blijf verbaasd achter over De Goede Herder. 

Kan je in het hoofd van iemand met ASS kijken? Het is een heel breed spectrum met zoveel verschillende aspecten en bij iedereen zo verschillend. Dries schreef nu dit boek waar eenieder met ASS ongetwijfeld erkenning gaat vinden. Waar ouders, vrienden, familie van iemand met ASS begrip en herkenning zal vinden. Al is het maar bij een enkel zinnetje maar dat zinnetje zal zoveel deugd doen.

Als ouder van een kind met ASS was het meermaals een ‘feest der herkenning’ en kon ik eindelijk sommige dingen wat beter begrijpen want ‘hey, dat is hier ook zo’. Zelf als je niet rechtstreeks in een lijn staan met iemand die autisme heeft, is dit een heel fijn boek om te lezen. Eindelijk zou iedereen even de tijd moeten nemen om dit te lezen. 

Dit boek gaat later, als mijn kind wat ouders is en wanneer ze het begrip autisme ten volle kan begrijpen op zichzelf, op zijn minst steun geven. Want iemand met autisme is niet alleen. Autisme hebben is oké. Dit boek van Dries is zo mooi, het krijgt hier een prominent plaatsje in de boekenkast.