3,5*

De thematiek van het boek is zeer boeiend: hoe we onze weg naar huis niet altijd terugvinden en hoe we verdwalen in taal. De schrijfster wekt een verstillende sfeer op en rijgt mooie beelden aan elkaar. In de eerste hoofdstukken trok ze me mee in het verhaal en leek het alsof ik naast het hoofdpersonage op een bankje in de luchthaven wachtte. Maar het wachten begon me uiteindelijk wat te vervelen, en voor mij ligt dat aan de komst van de piloot Wernicke in het verhaal. Ik vond hun interactie niet zo prikkelend en het leek nergens naartoe te gaan. Ik had liever meer over de beveiligingsagent Ömer gelezen. Dus ja, gemengde gevoelens over dit boek.