Ik heb tijdens het lezen meerdere citaten opgeschreven die ik erg mooi vond. Tegelijkertijd had ik het idee dat het boek op sommige punten te gekunsteld werd om me mee te nemen. Er zijn zoveel motieven in dit boek te vinden die als spinrag (ook zo'n motief) om elkaar heen cirkelen. Kijkt de schrijver naar zijn jeugd als naar een decor, of is het wat hij heeft gezien allemaal echt? Is het televisie of fantasie? Het boek zet me in ieder geval aan het denken.