Niemand lijkt gebeurtenissen uit onze geschiedenis en het heden zo goed in elkaar te kunnen weven als Anya Niewierra. Met De nomade schreef deze auteur een verhaal dat mij greep en even bleef zinderen. 

Naarmate haar vader zijn geheugen afbrokkelde, brokkelt ook de kracht van het hoofdpersonage weg, dat lees je echt heel mooi. (Zo ervaarde ik het toch.) Gelukkig is deze vrouw enorm veerkrachtig, dankzij haar vader goed ‘getrained’ en alles behalve wereldvreemd. Met twee stevige voeten op de grond.

Het is spannend , dreigend en ondanks de tragiek ook weer ontzettend schoon en puur. Dat is een gegeven dat deze auteur zo mooi kan, zo mooi kan verwoorden, kan vertellen, dat De nomade misschien wel mijn favoriete verhaal is en ik ben, nog steeds, heel enthousiast over De Camino.

Een fictief verhaal waarvan de realiteit voelbaar is. Sterk geschreven, een genot om te lezen. Knap.