کتاب هیچ‌ چیز جدیدی نداشت. شاید تا حدی هم کلیشه‌ای بود. داستان پسری تخس که همه ازش بیزارند و خودش هم با این قضیه مشکلی نداره و در آخر هم که معلومه چی باید بشه. حتی بعضی جاهای کتاب هم قابل حدس بود، ولی حال و هوای نوجوان‌طور و اون سرکشی بچگانه که سراغ اکثر شخصیت‌های داستان میومد و شاید سادگی روان بودن اکثر قسمت‌های کتاب بود که باعث می‌شد که شاید یک‌ نفس تا ته کتاب بخونیش.