Net zoals iedereen sprong ik mee op de trein die Anna O heet. Ik was helemaal mee met het verhaal vanaf de eerste pagina’s en vond het dan ook best jammer dat het boek uit was. 

Toch was er een minpuntje want naar het einde toe werd het tempo trager en de kracht die de auteur met zijn schrijven psychologisch op mij uitvoerde kwam bijna volledig tot een halt en moest weer opgetrokken worden. 

Het verhaal, het concept, was wel goed uitgewerkt want ik had absoluut geen idee hoe het in elkaar zat. Zelfs als ik al op een bepaald spoor zou gekomen zijn heeft de auteur er zoveel verschillende twists and turns in verwerkt zodat het tot het einde verrassend bleef. 

De schrijfstijl is heel vlot en makkelijk te volgen waardoor het - ondanks de verschillende straten die op het einde allemaal samenkomen - niet (te) verwarrend geworden. 

Anna O is een thriller die zich volledig heeft ingezet op het psycholosche ervan. Door de dagboek fragmenten van Anna, de hoofdstukken van Ben en zijn ex-vrouw word het verhaal stilletjes ontrafelt. Dus, is Anna O schuldig of onschuldig?