In de Lage Landen zakt het leesniveau en leesplezier bij de jeugd. Problematisch, want lezen verrijkt je leven. Al lezend leren we onszelf en de ander beter kennen. Het is een krachtige manier om een kritische geest en empathie te ontwikkelen.

Voor mijn werk in de bibliotheek ben ik me meer aan het verdiepen in de kinder- en jeugdliteratuur. ‘Een lui letterland’ was het perfecte boek om mee te starten, omdat auteur en leerkracht Anne Steenhoff glashelder uitlegt wat het probleem rond het dalende leesniveau van de jeugd inhoudt en hoe we het beter kunnen doen. Ik word altijd een beetje misselijk als ik tieners naar boeken zie grijpen die ver onder hun leeftijd(-sniveau) liggen. Het is natuurlijk gemakkelijker, maar zo leren ze niets. Lezen moet niet altijd ‘leuk’ zijn, maar het is net belangrijk om te leren dat doorzetten loont en moeite doen voor een ‘moeilijk’ boek dubbel en dik beloond wordt.

Het is een gedeelde verantwoordelijkheid van ouders, opvoeders, leerkrachten en (school-)bibliotheken om kinderen en jongeren kwalitatief leesvoer aan te bieden. Een goed kinderboek moet een kind uitdagen op hun niveau, de woordenschat vergroten, maar het moet vooral aansluiten bij hun cognitieve en emotionele belevingswereld.

Dit boek heeft voor mij het vuur aangewakkerd om hier veel meer mee te doen. Zo is mijn doel om volgend jaar om minstens 1 kinderboek per 8 weken te lezen. Op die manier kan ik de jongere bezoekers beter begeleiden in het zoeken van een boek dat hen aanspreekt én aangepast is op hun leesniveau.