Met plezier herlas ik In Steen Gebrand, het eerste deel in de Fourth Wing serie.
De worldbuilding vond ik enorm sterk, origineel en indrukwekkend, ook wanneer je al meerdere fantasy series gelezen hebt. Heel knap gedaan!
De personages zijn divers en hebben allemaal wel een interessant laagje. Je hebt al vrij snel het gevoel dat je ze echt kent. Misschien wel omdat ze heel realistisch en beeldend zijn omschreven. 
De drakeninformatie vond ik overweldigend. In zowel de naamgeving als karakterisering was het heel veel informatie die in heel korte tijd gepresenteerd werd. 
Op de naamgeving is overigens veel kritiek geweest omdat de namen van de draken ontleend zijn aan het Gaelic, maar onjuist gespeld en uitgesproken zouden zijn. De auteur heeft hier excuses voor aangeboden aan de Schotse bevolkingsgroep en daarmee was het voor mij ook klaar. Ik nam het voor kennisgeving aan en heb me er verder niet aan gestoord.
Wat me wel stoorde, met name in het begin, was het vele gebruik van de directe reden. Alsof je een gesprek letterlijk aan het volgen bent. Ik vond deze schrijfstijl niet prettig en echt ten koste gaan van het leesgemak. Later raakte ik er aan gewend en kon ik me eroverheen zetten. Een ander puntje van kritiek zijn de lange hoofdstukken waardoor je dit boek niet gemakkelijk even weg legt en weer oppakt. 
En dan is er nog de smut die voor mij weinig toevoegde waarde had, maar een beetje als bladvulling aanvoelde.
Ik gaf deel 1 van Fourth Wing 3,5 sterren maar rond hier af naar 3 sterren.