Ένα ιστορικό μυθιστόρημα για τη σχέση του Πέτρου Αβελάρδου με την Ελοιζα. Εκείνος γνωστός δάσκαλος φιλοσοφίας του 12ου αιώνα και εκείνη η ξεχωριστά ταλαντούχα μαθήτρια του. Μέσα από τα μάτια ενός τρίτου, φανταστικού προσώπου, του Γκιγιομ, γνωρίζουμε, παρακολουθούμε και θαυμάζουμε απλά κοντινή απόσταση τους δύο εραστές που ταραξαν την εκκλησία και την κοινωνία της εποχής.

Φιλοσοφία και θρησκεία, ύβρις και τιμωρία, ανθρώπινο πάθος και θεϊκή αγάπη. Αυτή η θρυλική σχέση δίνεται μέσα από την πανέμορφη γλώσσα των επιστολών των δύο αυτών σημαντικών μορφών της διανόησης.

"Αυτή η χαρά ήταν σύντομη και απειλητική, άρα ισοδύναμη με μια υπέροχη, με μια μοναδική ελαφράδα."